Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Mońkach
mgr Barbara Maria Porzecka
WARTO WIEDZIEĆ | GIS | ARCHIWUM | LINKI
POWIATOWA STACJA SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNA MOŃKI
19-100 Mońki, ul. Tysiąclecia 5, tel. (085) 716 26 17
PONIEDZIAŁEK - PIĄTEK: 7.30 - 15.05

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Mońkach informuje, iż spośród substancji mających negatywny wpływ na środowisko, coraz większe zainteresowanie budzi rtęć.

RTĘĆ I CO DALEJ...?

Rtęć wykorzystywana jest ona między innymi w aparaturze kontrolno - pomiarowej (np. termometrach, barometrach, manometrach) przy produkcji pomp próżniowych, w stomatologii.
Chociaż w różnych elementach środowiska występuje w niewielkich ilościach, stanowi poważne zagrożenie dla organizmów.
Rtęć nie ulega biodegradacji i dlatego bardzo długo utrzymuje się w środowisku i w znacznych stężeniach przedostaje się do organizmu ludzkiego.

Największe zagrożenie metaliczną rtęcią następuje podczas wchłaniania jej par przez płuca, gdyż rtęć metaliczna praktycznie nie jest wchłaniana z przewodu pokarmowego.
Część wchłoniętej rtęci przedostaje się do krwi, natomiast część przenika do mózgu. Prowadzi to do upośledzenia układu nerwowego, którego objawem są drżenie rąk, zaburzenia osobowości, a w cięższych zatruciach stany zapalne dziąseł. Po wchłonięciu, rtęć poprzez krew doprowadzana jest do wszystkich tkanek organizmu, gromadząc się w nerkach, mózgu i wątrobie..
Klasycznymi objawami zatruć związkami rtęci są: zaburzenie czucia w palcach, dłoniach i stopach, zaburzenia słuchu, wzroku i zaburzenia osobowości polegające na utracie "uczuć wyższych". Tragiczne jest również działanie tego związku na płód.

RTĘĆ:
  • WNIKA GŁOWNIE PRZEZ SKÓRĘ I DROGI ODDECHOWE,
  • NAJGROŹNIEJSZYM STANEM RTĘCI SĄ JEJ PARY,
  • RTĘĆ I JEJ ZWIĄZKI POWODUJĄ GWAŁTOWNE OBJAWY ZATRUCIA. TOKSYCZNA DAWKA POWODUJE GWAŁTOWNĄ REAKCJĘ UKŁADU POKARMOWEGO W POSTACI BÓLÓW BRZUCHA, NUDNOŚCI, WYMIOTÓW, METALICZNEGO SMAKU W USTACH I KRWAWEJ BIEGUNKI,
  • NIEWIELKIE ZATRUCIE MOŻE POCZĄTKOWO PRZEBIEGAĆ BEZOBJAWOWO, WCHŁANIANA W NIEWIELKICH DAWKACH KUMULUJE SIĘ STOPNIOWO W TKANKACH ORGANIZMU DAJĄC MAŁO CHARAKTERYSTYCZNE OBJAWY: BÓLE I ZAWROTY GŁOWY, BEZSENNOŚĆ, NUDNOŚCI, TRUDNOŚCI Z KONCENTRACJĄ, ZABURZENIA MOWY, OSPAŁOŚĆ LUB NERWOWOŚĆ, SZTYWNIENIE STAWÓW, SPADEK ODPORNOŚCI ORGANIZMU.

    POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU SKAŻENIA RTĘCIĄ METALICZNĄ.
    W przypadku stwierdzenia rozlanej rtęci należy:
  • zebrać większe kawałki rtęci do naczynia szklanego,
  • miejsca rozlania należy posypać sproszkowaną siarką lub jodowanym węglem aktywnym lub pyłem cynku. W przypadku niewielkiej ilości rtęci można ją zebrać zamalowaną szczoteczką z drucików miedzianych lub cynkowych. Po wykonaniu powyższych czynności skażoną powierzchnię należy zmyć roztworem wodorowęglanu sodu.
    Kiedy zbierasz rozlaną rtęć:
  • NIE używaj domowych środków czyszczących do likwidacji wycieku, a w szczególności środków zawierających amoniak i chlor. Środki te mogą gwałtownie reagować z rtęcią wydzielając trujący gaz.
  • NIE używaj miotły ani pędzla do zbierania rtęci. Mogą one rozbić rtęć na mniejsze kulki powodując jej większe rozproszenie.
  • NIE używaj do zbierania rtęci zwykłego odkurzacza. Odkurzacz wprowadzi pary rtęci do powietrza zwiększając prawdopodobieństwo zatrucia.
    SZCZEPIENIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY - ZAPOBIEGANIE ODRZE, ŚWINCE I RÓŻYCZCE
    IDZIE WIRUS ZE WSCHODU