Gmina Trzcianne położona jest w sercu Biebrzańskiego Parku Narodowego (tereny ścisłej ochrony Parku zajmują ponad połowę powierzchni gminy tj.16.539 ha, na terenie gminy znajduje się 27,9 % BPN), w południowo-zachodniej części powiatu monieckiego w województwie. w jej skład wchodzi 2l sołectw (26 miejscowości). Powierzchnia gminy wynosi 33164,49 ha, w jej skład wchodzi 2l sołectw (26 miejscowości).
Przepływają przez nią 4 rzeki: od strony południowej Narew, od zachodu Biebrza, od północy Kosódka i od strony wschodniej Nereśl.

Głównym czynnikiem decydującym o atrakcyjności tej ziemi są jej walory przyrodnicze i krajobrazowe. Gmina Trzcianne leży na malowniczych obszarach południowego basenu Biebrzy. Flora tych terenów jest bardzo zróżnicowana. Występują zespoły roślinne prawie wszystkich typów: bagienne, torfowiskowe i leśne. Przeważa jednak roślinność charakterystyczna dla torfowiska niskiego i wysokiego oraz bagiennego olsu. Znajdują się tu stanowiska kilkudziesięciu gatunków roślin chronionych i zagrożonych wyginięciem.

Cechy ekologiczne oraz rozległość tych terenów powodują, że zachowało się i bytuje tu wiele ginących gatunków fauny związanych ściśle z terenami bagiennymi i wodnymi. Świetne warunki znajduję tu łoś, bóbr, wilk oraz 157 gatunków ptaków z pewnością i 19 prawdopodobnie lęgowych.
Gniazdują tu tak unikalne gatunki jak: bielik, orlik grubodzioby i krzykliwy, cietrzew, żuraw, bocian czarny, biegus zmienny i sowa błotna. Na bagnach biebrzańskich można zaobserwować ponad sześćdziesiąt gatunków ptaków nielęgowych w trakcie ich wędrówek z Syberii i Wschodniej Europy do Afryki.
Na terenie gminy znajdują się ostatnie w Środkowej i Zachodniej Europy tokowiska batalionów i dubeltów. Największą jednak ciekawostką tutejszej ornitofauny jest wodniczka (Acrocephal paludicoła) – bagna biebrzańskie (wraz z sąsiednim stanowiskiem na Białorusi) są miejscem gdzie żyje praktycznie cała światowa populacja tego gatunku.